تأثیر اصلاح ترکیبی گرمآبی-مکانیکی (CHTM) بر ویژگی‌های جذب رطوبت و ثبات ابعاد چوب فشرده‌‌شدۀ صنوبر

در این پژوهش، اثر دما، زمان ماندگاری و دمای پرس بر ویژگی­های دانسیته، برگشت ضخامت، جذب رطوبت و ثبات ابعاد چوب فشرده‌شدۀ صنوبر با روش تیمار ترکیبی گرمآبی-مکانیکی بررسی شد. ابتدا نمونه­ها در دماهای 120، 150 و 180 درجۀ سانتی­گراد و در زمان­های ماندگاری 0، 30 و 90 دقیقه تیمار گرمآبی شدند و سپس به مدت 20 دقیقه در پرس و تحت دماهای 160 و 180 درجۀ سانتی­گراد و با ضریب فشردگی 60 درصد در راستای شعاعی و با اعمال نیروی مکانیکی فشرده شدند. دانسیته، بازگشت فنری، جذب رطوبت و ثبات ابعاد نمونه­های تیمارشده اندازه­گیری و با نمونه­های تیمارنشده مقایسه شدند. نتایج نشان داد که دانسیتۀ­ نمونه­های تیمارشده بیش از نمونه­های تیمارنشده بود. بازگشت فنری با افزایش دمای تیمار گرمآبی کاهش یافت. افزایش دمای تیمار نیز میزان جذب رطوبت در نمونه­ها ­را کاهش داد. هرچند با افزایش میزان رطوبت نسبی، جذب رطوبت نمونه‌ها بیشتر شد، این افزایش در نمونه­های تیمارنشده بیش از نمونه­های تیمار‌شده بود. افزایش زمان ماندگاری تأثیر زیادی بر میزان جذب رطوبت نداشت، اما افزایش دمای پرس نیز سبب کاهش جذب رطوبت در تیمار­های مختلف شد. با افزایش دمای تیمار و دمای پرس واکشیدگی شعاعی به مقدار چشمگیری کاهش یافت؛ هرچند این کاهش چندان معنی­دار نبود. در کل نتایج این بررسی نشان داد که روش ابداعی تیمار ترکیبی گرمآبی -مکانیکی بر ویژگی‌های چوب فشرده‌شده اثرهای خوبی دارد و قابل اجراست.